U kunt ons steunen door te storten op Stichting Esperanza te Bolsward NL13 TRIO 0198487509
BIC:TRIONL2U Giften zijn aftrekbaar
Handelsregister Kamer van Koophandel-nummer: 52219410
RSIN-belastingnummer voor de ANBI-status: 850348213
Stichting Esperanza Hoop voor Honden heeft de gedragscode van de (Stray) Animal Foundation Platform (AFP) ondertekend en werkt geheel volgens Nederlandse en Europese wetgeving bij het vervoer, het houden en verzorgen van dieren ( Besluit en Regeling Houders van Dieren uit 2014). Dat houdt in dat de opvanglocatie een ubn-nummer heeft en de stichting een nVWA-registratie om haar adoptiewerk uit te voeren.
UBN- nummer opvanglocatie 6444172 UBN
nVWA Registration of European Trade Recognition, EG approval number: 317612 nVWA-RVO
ONS BLOG staat onder Ter Adoptie
(dit blog is tevens het voor de fiscus verplichte verslag van activiteiten, inclusief de achterliggende blogspots onder de tab 'oude blogs)
Ter Adoptie
Esperanza en de Ranjaclub werken regelmatig samen bij adoptie. Op de blog van de Ranjaclub staat uitgebreidere informatie met foto's en filmpjes
Momenteel ter adoptie: Tinka, Freek, Rebecca, Kiwi, Smile, Brown, Noble, Pokémon, Casata, Milka en Vainilla
Tinka april 2015
Pokémon oktober 2015
Smile nov 2020
Freek maart 2022
Rebecca mei 2021
Noble 1 maart 2018
Kiwi maart 2020
Brown dec 2017
Casata april 2022
Milka november 2020
Vainilla januari 2020
Tinka komt van een Spaanse particulier. Rebecca, Casata, Milka en Vainilla komten van refugio Sierra Nevada te Padul
Kiwi, Smile, Brown, Pokémon en Noble komen uit de refugio Protectora te Fuente Vaqueros bij Granada Andalucia
Freek is een herplaatser uit Nederland.
BLOG ESPERANZA
Augustus 21 2023 Dappere, dartele Vainilla: Steunt u ons om haar leven te redden en te verbeteren? Schatting totale kosten rond de € 3500..
Vainilla is een vreugde om te helpen. En een zorgenkindje. Daar kwamen we pas later achter door haar dartele karaktertje. 1 van de 22 hondjes van een vastgelopen hoarder: extreem verwaarloosd, vieze klittenbalen, opeen gepakt, dode ertussen. 17 juni kwam ze aan met Cognac. Cognac had vele oude bekkenbreuken, Vainilla een hartruisje, wat vaker voorkomt. Verder gewoon een blije ondeugd in de refugio, hooguit wat rustiger soms. Ook hier zien we een bruisend hondje. Wat een vermogen om te genieten van een nieuw leven met liefde en zorg. Maar inmiddels moet ze om de haverklap liggen, maar ook om de haverklap springt ze weer op, voor een spurt, sprong op tafel, duik in de waterbak. Of, beetje pesterig, voor een schijnuitvalletje naar een andere hond.
Lieve Vainilla, het is een rib uit ons lijf, maar de tweede lijn dokters in Zwolle waren helder. Pulmonaire stenose: ernstige longslagadervernauwing bij de hartklep. Het hart moet heel hard werken: giga hoge drukgradiënt, hele lage hartslag. Al schade aan hartspier ea. Symptomen als vocht vasthouden, benauwdheid, blauw tongetje zijn er nu nog weinig, maar liggen op de loer. Ze is steeds sneller uitgeput. Haar leven wordt kort zonder ingreep. Maar met een ballondilatatie om de vernauwing op te heffen is de kans op meerdere levensjaren met hogere kwaliteit aanzienlijk. Er is altijd een risico, maar een ervaren arts in Vught doet dit wekelijks. Natuurlijk wordt maandag 28 augustus een razend spannende dag. Dan gaan we met haar naar Vught. Als het goed gaat mag ze weer mee naar huis. De ingreep gaat via lies en ader.
Kijk op https://ranjaclub.blogspot.com waar Maureen zaterdag een prachtig stuk over Vainilla schreef en een donatie actie voor haar startte. Doet u alstublieft mee?
Stichting Esperanza NL13TRIO 0198487509
Juli 28 2022 Uga mail mag als promotie, schreven haar baasjes.
In Spanje In opvang
Hierbij dus, zonder ons op de borst te slaan. We maken ook fouten. Bv. bij Pokémon (teruggekomen, site 17 juli): sommige aandachtspunten zijn onvoldoende overgekomen, verkeerd geduid, onderschat. Uga’s adoptie was bijzonder, ook door de open opstelling van de adoptanten. Onze aanvankelijke twijfels, vragen zagen zij als bedoeld: in ieders belang, Uga’s geluk voorop. De blijdschap en waardering voor (het resultaat van) deze mooie gezamenlijke zoektocht is wederzijds. Hun dankmail lijkt gewoon, maar is bijzonder. Wie goed leest beseft de betekenis van ‘logische’ uitspraken. Bv. ‘Verwacht in het begin liever helemaal niets van het dier. Het kan een succes worden als je maar geduld hebt en de tijd neemt’. Gewone woorden, veel gebruikt, maar niet iedereen snapt ze echt, kan ze vertalen in de juiste stap op het juiste moment en vooral: even geen nieuwe stap, een stap terug, opnieuw beginnen. Juist in het begin is doseren belangrijk. Onderdruk eigen behoeftes (te veel liefde). Ga uit van het dier, dat in (alweer) een nieuwe situatie veel moet verwerken. Werkt iets niet, leg dat niet bij hem/haar, kijk eerst eerlijk naar jezelf: is de situatie cq jouw aanpak, incl. signalen en lichaamstaal, wel de juiste op dat moment?
Thuis
Ook na diepere hechting en gewenning kunnen nog onverwachte ontwikkelingen opdoemen. Tevoren veel weten over de hond (voor zover mogelijk qua verleden) is geen garantie. Baasjes kunnen een grote rol hebben in het resultaat van adoptie. De goede cursus traint ook baasjes, wijst op stem, houding, uitstraling. Mooi om te lezen hoe Uga’s baasjes zich voorbereiden, inlezen, inleven, investeren, aanpassen, geduld en begrip voorop, geen verwachtingen. Niet beginnen met opvoeden, leren, maar eerst bouwen aan een basis: patronen, veiligheid, vertrouwen. Op een manier (van leren) die de gevoelige Podenco ziel past. Die vraagt een andere benadering dan de onverstoorbare, zelfstandige Mastin (kalm, respect, geen kunstjes leren), de energieke, loyale Mechelse Herder (wel gebaat bij gehoorzaamheidstraining), de koppige terrier (combi van consistentie en geduld) etc. Er kan zich van alles voordoen: fysieke of mentale cq gedragsproblemen, verwacht en niet verwacht. Op de toekomst vertrouwen, geen verwachtingen, het geeft rust. Diepere banden groeien langzaam. Weet dat je onbetaalbaar bent voor je dier: je geeft een thuis, een plek onder de zon. Help ons met onze dieren, ook die met rugzakje, ook de oudjes. Het gaat immers om liefde en kwaliteit!
thuis
Een jaar met Uga, de kleine podenco . Adoptie geslaagd! Hallo allemaal,Inmiddels is Uga bijna een jaar bij ons. Het jaar is voorbij gevlogen. Wat is ze veel veranderd en wat hebben we veel bereikt. Het is zoals ergens op de site staat: de door jullie ter adoptie aangeboden honden zijn geen kant-en klaar honden. Wij denken dat een ieder die een hond uit het buitenland wil adopteren dat goed moet beseffen. Rust en regelmaat vonden wij in het begin erg belangrijk. Zoveel mogelijk dezelfde dagindeling. Vergeet ook niet waar de hond vandaan komt. Wat voor
omgeving en wat voor leven ze gewend waren. En wat ze hebben meegemaakt. Alles is nieuw en anders. Wij hebben er de tijd voor genomen en alles langzaam opgebouwd. Ons ook verdiept in het ras. En natuurlijk gaat niet alles meteen perfect. Spanning (door alle veranderingen, nieuwe dingen) leidde er toe dat ze wel eens in huis plaste. Het was een zoektocht naar het juiste voer wat haar darmen goed konden verdragen. Ze moest dingen aan- en afleren. Dat moest op een “zachte” manier omdat ze erg stemgevoelig en onderdanig is. We behaalden snel resultaat door het goede gedrag te prijzen en te belonen en het verkeerde gedrag te negeren. Uga leerde snel en we zagen haar veranderen. Ze vertrouwde ons snel, genoot van tegen ons aan liggen en de kriebel/knuffelsessies. En ze werd steeds beweeglijker doordat ze afviel en mooi op gewicht kwam. De kat was al snel haar maatje en haar leventje begon steeds meer Nederlands te worden. Inmiddels is ze uitgegroeid tot een zelfverzekerd (slank) hondje dat het leven hier gewend is. Ze is ontzettend lief, houdt van knuffels en houdt van lange wandelingen met uitdagingen. Polders en duinen waar muizen en konijnen te vinden zijn zijn haar favoriet. Ze heeft veel beweging nodig , spelletjes met de bal, zoekspelletjes met brokjes. Af en toe eens rennen in de hondenspeelweide. Ze houdt haar baasjes jong! In huis is ze rustig. Eigenlijk is ze precies wat we hoopten te vinden. Zij geniet van zoveel dingen, maar ook wij genieten van elke dag met haar.
Juli 17 2023 ADOPT, DON’T SHOP
De adoptie-malaise duurt voort in deze onzekere tijden. We kunnen minder honden helpen. Dat knaagt. Lydia bv. hadden we al graag laten komen (in deplorabele toestand gevonden: sitebericht hieronder). Ze doorstond de multi-operatie goed, de dierenarts is erg tevreden. Helaas kan ze niet op haar revalidatie adres blijven. Maar terug in de refugio is ze weer even lief: “Lydia is altijd Zen, symbool van sereniteit en vrede. Ook bij nacontrole. We kunnen zeggen dat ze perfect is.”
Fijn nieuws: adoptie Cognac, met 21 honden in het donker opeen gepakt bij een instabiele, verslaafde hoarder. Complete verwaarlozing. En erger. Ook dode dieren. Cognac, blij, makkelijk, kijkt niet om. Wel verlatingsangst. Volgt baasje overal. Liep snel los in het veld en racete bij roepen direct terug (Vainilla niet!). Cognac loopt en springt prima. Toch lieten we een foto maken ivm een ‘koddig’ loopje (nauw gangwerk). Schrik!!! Vele oude bekken breuken door harde schop, klap oid. Hij moet zo geleden hebben. Mist tanden en is ouder dan 5 (bv. beginnende staar). Gelukkig heeft zijn nieuwe ervaren bazinnetje een groot rescuehart. Sinds 24 juni woont Liam (‘krijger’) bij 2 Husky’s in Soest. Bij aankomst konden ze rustig, op eigen tijd en wijze, kennis maken op neutraal terrein. Zo belangrijk. Liam mag lekker op bed en was al mee naar het werk in het verzorgingshuis. De oudere mensen genoten van hem. En geloof maar dat hij zijn baasje volgt, als ze naar een andere kamer gaat.
15 april staat Brown uitgebreid op de site: een bedelbrief voor haar dure operatie (tepellijst verwijderen). Dank aan de gulle gevers w.o. ‘Samenwerkende Dierenclubs’ (nam ons op in hun 50% actie in mei). De revalidatie vroeg veel van Maureen. Zo’n litteken is gigantisch en Brown had nabloedingen, ook door enthousiast schudden en springen. Nu gaat het super, op incontinentieperikelen na. Wie o wie wordt er blij van om met zo’n lief dier vooruit te kijken en haar nog fijne jaren te geven na haar leven als puppyfabriek met als dank: dumping in de doding? Het leven gaat om liefde en kwaliteit. De altijd blije Brown leert ons dat als eerste. Ook zij kijkt vooruit. Zou ze net als Cognac een baasje treffen dat zo denkt en voelt?
Helaas kwam Pokémon terug van adoptie. Zo sneu. Fout ingeschat. De intensieve, uitgebreide intake procedure bestaat uit meerdere fasen en toch… Soms is doorgronden van hond en adoptant (voorspellen van gedrag resp. aanpak) moeilijk. Pokémon is goed in de grote roedel, maar in een rustig huishouden is deze mensgerichte Spaanse Boerenfox (ong. 7, gecoupeerd staartje, dodingstation, 1.5 jaar asiel) met behoefte aan aandacht, knuffels, geborgenheid, toch het best af. Hij oogt stoer (11.5 kg), maar heeft een onzekere kant (aan ketting gezeten?). Dit actief type hondje houdt van flink wandelen, maar wil graag alles kunnen inschatten, overzien. Een dicht bos geeft soms spanning, net als een baas met hond op straat of hondenspeelveld. In het veld loopt hij blij los en komt bij roepen.
Ook het einde hoort erbij: Jack, Bonny, Mulan en Sierra overleden. We danken hun baasjes voor alle liefde. Alle 4 hadden goud. Jack overleed eind mei, ong. 15 jaar: uitgezaaide tumor in zijn bekje. Jack zat 9 maanden vast in een krappe bench, doek erover. Bruin van de urine, zijn echte kleuren onduidelijk. Zo verzwakt, vreselijk gebit, hartruis, ontstekingen … Het was niet 5, maar 1 voor 12. Hij ging in sept. 2020 naar de liefste mensen van de wereld en was tot bijna het laatste een blij ei, gek met zijn baasjes. Hij genoot van hun heerlijke wandelingen. Volle kracht vooruit met zeehondenblaf!
Bonny, bijna 13, adoptie Groningen sept. 2018, overleed 3 juli na een forse gebitssanering (veel elementen eruit). Bij de bloedtest vooraf was alles prima. ’s Middags een telefoontje: alles goed, haal haar maar. Het baasje vertrok direct en zakte door de grond: Bonny was intussen overleden. Gelukkig beleefde Bonny 5 prachtjaren. Na 7 jaren verwaarlozing en isolement kwam er een krom, schurftig, bang vogeltje bij Maureen. Alles was eng. Grommend, tandjes klaar, zo zat ze onder het bed. Maar met geduld, zorg, vers vlees ontpopte zich een mooi, moedig, veerkrachtig hondje, uiteindelijk mee huppelend aan de fiets met haar zorgzame bazinnetje.
Sierra, adoptie Norg, ging begin juni, ong. 11 jaar. Ze had ernstig artrose en ondanks de Librela injecties keerde de pijn snel terug. En toen kwamen ook nog de gezwellen bij haar buik waaraan ze al 2 x was geopereerd terug. Sierra was groot, sterk, Mastin karakter. Het omgekeerde van een Labrador. Makkelijke, lieve honden bij rustig benaderen, geen dwang. Zo ook Sierra: ‘Er bestaat vast geen lievere hond dan Sierra. We dragen de liefde en herinneringen aan Sierra bij ons.’
Mulan overleed in april, pas 8. Haar alvleesklier werkte heel slecht. Ze was niet meer te redden. Begin jan. 2016 was Mulan geadopteerd bij lookalike Snoet. Wat waren ze samen gelukkig. Snoet ging Mulan voor in 2021. Gelukkig was de rustige, stabiele Mulan ook de laatste 2 jaar een intens lieve, blije hond die overal mee naar toe ging.
We kijken hoopvol uit naar nieuwe adopties. Blijft u steunen? Met adopties, spullen, voer, inspirerende berichtjes, foto’s, onze honden delen, financieel… Dierenarts, transport, voer, medicatie, div. kosten, het stijgt. Maar dieren verdienen goede zorg en adoptanten goed en eerlijk informeren over hun medische situatie is belangrijk. Onze adoptiehonden zijn alle 13 op de juiste plek een prachtmaatje. Ja, de tijden zijn onzeker, maar soms luidt dat verandering in. We hopen dat steeds meer mensen een dier adopteren dat er al is, in het besef dat het gaat om liefde, kwaliteit van leven, dat elk mens en dier er mag zijn, tot het eind, met kwalen, dieren als Brown, Bonny, Jack, Cognac…. Hun verleden liet sporen na. Maar zij kijken vooruit, geven onze zorg en liefde dubbel en dwars terug. En oudjes als Luna en Omi vertellen ons, als de zorgen soms even zwaar drukken, dat we gewoon door moeten gaan.
15 j. Luna, die nooit een liefdevolle aanraking had gekend, volgde bazinnetje Maureen op haar manier nog 8 maanden lang.
13 j. Omi, als oud vuil aangetroffen in een hoekje van het dodingsstation, genoot nog 15 maanden van gras onder haar pootjes. Hun voorbeelden zijn levenslessen. Zij maken je tevreden met met wat er (nog) is.
Juni 11 2023 Een mooie reis naar Spanje. Ze zijn onze steun dubbel en dwars waard. Help mee! Samen betekenen we veel!
Uitvoerig bezochten we refugio Sierra Nevada bij Padul (olv Anita) en de Protectora bij Fuentevaqueros (olv Conny). Bergen verzetten ze, elke dag, in dit tegenstrijdige land: gesjoemel, corruptie (ook overheden), wreedheid tov dieren (nog vaak onbestraft) versus een moderne EU rechtsstaat en velen die voor dieren vechten. Het zien van leed is voor hen even moeilijk als voor ons. Laat ons antwoord dus niet blijven bij: ik kan er niet tegen, wil het niet zien. Hoeft ook niet, ook kan niet iedereen zich actief inzetten, maar alles (financieel, adoptie, spullen…) is waardevol. En: elke gift en adoptie betekenen ook morele steun, nieuwe moed, motivatie. Dit schreef vrijwilligster Rafi (Sierra Nevada) op Facebook: Ellos (Love 4 Paws Rescue and Rehoming, België) y vosotros sois nuestro salvavidas. Sois parte de nuestra vida y de esta gran familia animal. Desde Espana, besos enormes para todos los que nos ayudais tanto. > Zij (Love 4 Paws …) en jullie zijn onze redders in nood. Jullie zijn deel van ons leven en van deze grote dierenfamilie. Uit Spanje, dikke kussen voor iedereen die ons zo helpt.
Met steun kun je bergen blijven verzetten: vele dieren krijgen weer zorg, weer sterretjes in de ogen. En met vallen en opstaan gaat het dierenwelzijn iha vooruit. We observeerden de nodige honden. Maar moeten realistisch zijn in deze moeilijke adoptietijd. Onze huidige 9 adoptiehonden wachten ook al zo lang op een baasje. Toch besloten de volgende 5 redelijk-goed adopteerbare honden te laten komen (ak 17 juni).
Cassata, Golden x Pyr. Mastin, 70 cm, geb. apr. 20, zwierf rond, overal onverklaarbare wondjes (goed genezen na antibiotica). Onwijs lieve, zachte hond. Ook van buiten prachtig, als haar langere haren weer zijn aangegroeid.
Milka, mix Breton Spaniel, mog. mix Staande hond, 53 cm, geb. nov. 20, heeft ook enkel plussen. Voor een Breton, meest bezige bijtjes, is ze relatief rustig. Zwierf ook rond.
Samba, Braque x Podenco, jachtinstinct dus, 55 cm, geb. juni 21, onbekende geschiedenis, met haar temperament en energie geschikt voor actieve/sportieve baasjes. Ook een fijn karakter.
‘Syndroom van Noach’ : bij een finaal vastgelopen hoarder zaten 22 honden, bedekt onder een dikke plak gore dreadlocks. Nul verzorging, nul geleerd, nooit buiten geweest, kenden maar 1 man, dus alles is nieuw, veel geschreeuw, eten van de grond... Deerniswekkend. Hoge kosten voor de refugio. Alle 22 gingen grondig door de molen van trimster en dierenarts.
Vainilla (1 van de 22), mix, geb. jan. 20, 35 cm., lief, knuffelig, rustig, heeft inmiddels ontdekt hoe leuk rennen en water is.
Cognac, (1 van de 22) geb. jan. 18, 32 cm, mix, zit graag op schoot, maar is ook een portret. Gaat vaak met Tequila uit de kennel en dan vlucht iedereen, schreef Anita.
Lydia komt ev. bij een volgend transport. Weer zo’n super zacht, gevoelig Podencootje, zoveel liefde te geven. Zwierf rond in deplorabele toestand. Wat restte in haar bekje leek afgevijld of stukgebeten, verder een hernia, een soort gezwel bij anus etc. Afgelopen week is ze gesteriliseerd en geopereerd aan van alles en herstelt nu bij een vrijwilligster thuis. Een heel sociaal hondje, het liefst continu bij je.
Soms kun je niet (meer) helpen. Bijv. Podencootje Lilly, nu 18. Sierra Nevada haalde haar 2 jaar geleden uit de doding. Esperanza droomt van een wereld met plek voor ieder, ook oud en gebrekkig. Zo kwamen Omi, Luna ea nog op hoge leeftijd naar Ned. en mochten nog zorg en liefde ervaren. Lilly laten komen was een brug te ver voor haar. Echt socialiseren gaat niet meer, maar ze kwam toch even nieuwsgierig nabij ons. Gelukkig leeft ze nu veilig en comfortabel in het houten huisje van de refugio samen met andere niet adopteerbare honden.
Nog niet terug in Nederland waren er al weer nieuwe slachtoffers. 7 pups, 2 maand oud, in een kartonnen doos bij de bushalte.
De Protectora zit in een zware fase. Na jaren nul onderhoud begonnen ze zelf met dure ingrepen w.o. renovatie oude kennelvloeren waarop honden akelige wondjes kregen door vocht/urine. Ook wij doneerden. En ineens: autoriteiten over de vloer, stante pede vertrekken, alles t/m leidingen, riolering zou compleet gerenoveerd worden. Dikke paniek, waar breng je al die dieren w.o. de onplaatsbare. Alles haalde Conny uit de kast. Toch netjes blijven. Zij hebben de macht. Na 1.5 jaar niet nakomen van afspraken en beloftes rest enkel onzekerheid. Een politiek spel! Het voelt desolaat nu. Naast een klein aantal wel adopteerbare dieren zitten de moeilijk cq onplaatsbare honden en katten er nog. Bv. Golfo die er al jaren zit. Wilde hem altijd graag helpen. Te riskant. Hopelijk is Golfo op zijn manier gelukkig in een vertrouwde omgeving met zorg, respect, soms aandacht.
Hoe het verder gaat? Toch nog de voorgespiegelde mooie renovatie? Niks? Blijven afwachten of al op zoek naar een ander terrein? Van de grond af iets anders opbouwen met hopelijk voldoende steun? Het drukt enorm. Zakelijke en politieke belangen. Dierenwelzijn telt niet mee. We spraken moed in en blijven steunen.
Mei 9 2023 Het lijkt iets op te leven…
…na een koud voorjaar met stilte op adoptiefront. En nog steeds weemoed om Rafa. Gelukkig vaak leuk nieuws van adoptiehonden. Ook fijn: mensen die terug komen. Recent waren we in Tzummarum (Friese Waddenkust) waar al 3 Esperanza-honden onderdak kregen: Refiks (overleden, 17 j. oud (site 27 mrt) en v.a. juli 21 Chipi en Mathilda, toen al 8 en 12! Een 4e hondje is nu welkom. We maakten een koude, maar vrolijke wandeling met Mathilda, Chiki, Westy Shena en onze Kitty.
Ook Beer’s baasjes (overl. 13 jan., site 27 mrt) kwamen weer. 26 mrt trad Shiro (ak. 18 feb., 3 j.) in Beer zijn voetstappen. Shiro, wrsch. wat Podencobloed, matig jachtinstinct, 8 mnd in refugio, zwierf in de Sierra Nevada, maar kende vast socialisatie. Hij leert snel, houdt hen goed in de gaten. Loopt al los op de Froskepôlle (mooi schiereiland) in Leeuwarden. Goed met honden. Maar altijd geldt: pas later, na opbouw van de diepere basis van veiligheid, hechting ontdek je stapsgewijs alle kanten van het dier. Onderschat eigen invloed daarbij niet: je houding en gedrag. Investeren, creatief zijn, daarbij goed observeren (de hond en jezelf), geduld en niks forceren, stap terug doen zo nodig en opnieuw beginnen, dit alles brengt je verder op termijn. Shiro zelf is een prachtige, ruwe diamant. ‘Facebook: Ik ben Shiro en woon bij Jan en Rigt, zij hebben mij geadopteerd omdat hun hond Beer in januari overleed. Volgens kleindochtertjes Tess en Lizz heeft Beer mij naar hen gestuurd, dan zijn zij niet meer zo verdrietig. En dat klopt helemaal want beiden houden nu al heel veel van mij’.
Snoopy, nu Ronni, nov. 2015, ak Ned. mei 2020!!! is een vb. dat het fout kan gaan (2 x terug van adoptie) ondanks breed uitmeten van zijn rugzakje: gedrag, reactiepatroon, signalen. En wat dat vraagt van baasjes qua woon-leefsituatie, benadering (op site 14 mrt zijn verhaal) ea. Sinds 12 mrt. woont Ronni in Drenthe (bij Duitse grens). Natuur, rust, regelmatig dagpatroon: fijne voorspelbaarheid. ’s Mo wandelen, ’s mi met bal of speelei in de tuin, ’s av. met piepkip paarden voeren. Tussendoor genoeg rust. En mocht hij ooit uithalen door iets onverwachts cq dat oude angst oproept, dan raken de (ook in dezen) ervaren baasjes vast niet van hun stuk.
Ook Mandy-Bindi-Indy, ong. 2 j., zwierf in de Sierra Nevada. Haar 1e adoptie nov/dec. mislukte (site 7 feb.). Sinds april woont ze bij 2 Mastin kenners en hun honden w.o. ook Mastin Uriel. Zij weten dat een Mastin geen type hond voor kunstjes is. Indy is een mooie verschijning met heel zacht karakter, maar ook pit. De soms nog onstuimige puberkleuter komt nu echt aan haar trekken door elke dag heerlijk lang te lopen en te klooien en te stoeien met Uriel. Ze is iha heel rustig in huis.
Nog zo’n fijne adoptie in Appelscha van 4 j. Lia-Sproet-Yeva = zachtaardig, blij (heel passend). Mensen die altijd meerdere honden hebben, positief belonen, cursussen blijven doen: mits hond het leuk vindt, goed voor de band. Yeva is al dikke maatjes met hun 3 j. Engelse Setter teef. En met hun super enthousiaste Cockertje van 11 mnd erbij hebben ze al hun gekke 5 minuten door de grote kamer over de banken heen. Deze forse wandelaars hebben ook nog eens een grote omheinde groene tuin.
Nozem, dec. 19, Yorkie mix, sinds 5 mei in Groningen. Kan keihard racen, geniet van wandelen, moet nog leren spelen. Baasgericht, aanhankelijke knuffel (liefst onder de dekens bij baasje). Wrsch. ooit verwenhondje: geen andere honden nodig, geen drukte. Maar alles kwijt raken, dumping in de doding (traumatiserend), daarna bijna een jaar refugio, liet sporen na. Hij is eerst wat terughoudend, heeft wat ruimte nodig om zelf te komen. Voelt hij zich in een hoek gedrukt, dan kan hij een hapbeweging maken. Dit alles zit wel goed bij zijn nieuwe bazinnetje. Ze zijn al super gelukkig samen. De 2 los lopende konijnen in huis zijn nog wel opvoedpunt voor Nozem’s pittige terrier stukje. Kortom: met de combi liefde-uitdagingen-soms een korte glasheldere boodschap zal Nozem floreren.
Sansa, mix teefje, ak Ned. 18 feb., is al goed aan het inburgeren. Dit 10-j. assertieve apekoppie ziet weinig met haar ene oog (forse staar), maar dat belemmert Sansa nergens in. Na overlijden baasje alleen met Ory op een appartement, toen gedropt in de refugio. Maureen miste sinds Mamba’s overlijden een stabiele voorbeeldhond bij het wandelen. Sansa? Ze liep al snel los en naast de fiets. Maar bruist en bubbelt wel van alle kanten. Zegt niet alleen iedereen vrolijk gedag, maar sjeest als het effe kan ook graag even een fiets achterna. Ze is dus nog verre van perfect, maar hoe dan ook, deze ondernemende, blije danseres en heerlijk knuffeltje blijft voorgoed in Smilde bij bazinnetje Maureen.
Helaas, dikke domper voor Freek (geb. mrt 22, opvang v.a. 3 juli) die enkel bij een 2e stabiele hond wordt geplaatst. Hij leerde in zijn socialisatiefase: op straat lopen is eng, vreemde honden zijn eng, bezoek in huis nog enger. Zijn baasje durfde amper over straat, de andere hond in huis had angstagressie op bezoek. Freek is al zo bijgedraaid, voor bekenden een vrolijke knuffel, beweegt elke hond tot spel en rent blij buiten rond. Maar makkelijk kennis maken en een drukkere omgeving aankunnen (ook qua wandelen) zit er niet meer in. Na lang wachten had hij zicht op een fijn plekje op Schiermonnikoog: 30 april kennismaking met nieuwe baasjes en hun hond en dan mee naar huis. Helaas ging het gezegde ‘prijs de dag niet voor het avond is’ op. Freek deed het goed, draaide bij na de eerste spanning, zodat ze zijn vrolijke, actieve, speelse, gezellige kanten zagen. De kennismaking tussen de honden: ook prima. Maar gaandeweg rees twijfel of hun eigen hondje wel op de actieve Freek zat te wachten, terwijl ze eerder overtuigd waren dat hij een druk, speels maatje gezellig zou vinden.
Brown krijgt een keten van hulp om zich heen. En dat verdient ze na alle vreugdeloze jaren als fokteef. Doneert u ook?
Stichting Esperanza te Bolsward NL13 TRIO 0198487509 onder vermelding van operatie Brown
BIC:TRIONL2U Giften zijn aftrekbaar, de stichting heeft ANBI status.
Brown heeft ons aller compassie nodig met het zware leven dat ze jaren lang moest leiden als fokteef, een leven dat bijna was geëindigd in het dodingsstation. Brown heeft mensen nodig die haar levenslust zien en haar nog een aantal fijne jaren gunnen. In september kwam ze naar Nederland en we denken dat ze nu sterk genoeg is voor een pittige operatie. Lees hieronder de ‘bedelbrief’ voor Brown.
Zie daaronder de hele adoptietekst van Brown zoals die staat op www.baasjesgezocht.blogspot.com (honden ter adoptie). Op baasjegezocht staan ook haar foto albums.
Bedelbrief voor Brown
Brown, een puppyfabriek uit Spanje. Wat zullen haar pupjes er schattig uitgezien hebben. Is ze afgedankt toen haar tepels te ontstoken waren om nog pupjes te kunnen voeden? Brown heeft last van chronische ontstoken tepels. Er is een keten van ontstekingsweefsel met cystes en haar tepels lekken pus. Het is helaas niet even met een antibioticakuur te herstellen. Advies is de massa weg te halen door aan 1 kant de tepellijst te verwijderen. Mogelijk op termijn ook de andere kant maar die is gelukkig niet verdikt. Brown haar leishmaniosewaarde is door de medicatie gelukkig inmiddels heel laag. Wel nog spannend want ze heeft nog een tekort aan bloedplaatjes en het is een grote snede. Maar verder is haar bloedbeeld redelijk goed en hoewel het een zware operatie voor Brown zal worden denkt de dierenarts dat ze nu in de beste conditie is om het aan te kunnen. We gaan ervoor!!! Maandag 24 april is het zover. Dan gaat deze vrolijke clown en knuffel onder het mes. Esperanza heeft enkele donateurs en uit de donatiepot konden ze de bloedtesten, medicatie, consulten etc betalen maar voor deze operatie is euro 800 nodig. Dus namens Brown hier een bedelbrief. Lieve mensen zouden jullie kunnen kijken of je een kleine bijdrage kunt missen? Opdat we het samen mogelijk kunnen maken dat Brown geopereerd kan worden. Brown is een blij ei die niet naar haar verleden omkijkt maar zo geniet. Ze moet zo verwaarloosd geweest zijn in Spanje maar is zo opgewekt en straalt als ze mag wandelen en geniet zo van knuffelen. Ze verdient het om geholpen te worden. Natuurlijk verdient ze ook een eigen huisje maar nu eerst die grote operatie.
Adoptietekst Brown Mix teefje 47cm 7 jaar oud geschat.
Brown doet wat denken aan een labrador x herder maar ze is met 47cm schoft dan wat te klein uitgevallen en vermoedelijk zit er podenco (spaanse zichtjager) in de mix. Ze loopt echter kwispelend en opgewekt als een labrador rond en is ook gek op eten. Opletten want ze probeert de lege blikken van het natvoer nog uit de vuilniscontainer te vissen als ze de kans krijgt. Wel kan haar opvangvrouwtje rustig eten zonder dat ze die lastig valt. Ze is in Spanje op 5 jaar geschat (geboren 18-12-2017) maar in Nederland schatten we haar op een jaar of 7 in. Echter ze is heel actief en ook best sterk aan de lijn als ze ergens heen wil om te snuffelen. Helaas is Brown positief getest op Leishmaniose. Ze is er gelukkig niet ziek op maar krijgt thans nog allopurinol (krijgt bij adoptie uiteraard wat medicatie mee). We hebben inmiddels de bloedtest herhaald om te zien of ze verder zonder medicatie kan. Brown werd in maart met nog wat honden door iemand uit het grote dodingstation in Cordoba Spanje gered. Het asiel in Granada kreeg het verzoek de geredde honden op te nemen. Brown was even van slag maar werd al snel opgewekt en vrolijk. Maar helaas vond ze geen baasjes. Het asiel moest vanwege een grote renovatie sluiten en leeg en probeerde voor alle honden adoptanten te vinden maar dat lukte niet. Ondanks dat we vol zitten hebben we om het asiel daar te helpen wat van de overgeschoten, niet bemiddelde honden laten komen waaronder de gezellige Brown. Haar verleden is onbekend maar ze is vermoedelijk in gebruik geweest als fokteef en afgedankt. Ze is duidelijk verwaarloosd geweest en haar lijf is dan ook niet nieuw meer...... Brown kijkt echter niet om naar haar nare verleden maar leeft in het heden en zoekt gezellige baasjes om samen te genieten van knuffelen, wandelen, spelen (en eten).
.
Maart 27 2023 ‘I wanted you for life, it’s not easy to say goodbye'
Verlies van een trouw maatje hakt erin, soms extra, bv. bij onze Rafa, met broertje Niki (overl. 2018) inspiratiebron van Esperanza. Ruim 14 jaar samen het land door voor honderden huisbezoeken. 4 febr. voor Snoopy, Rafa’s laatste huisbezoek. En hoe langer we draaien, hoe meer er overlijden. Hieronder de laatste 9. Verdriet om onvermijdelijk afscheid, vreugde om fijne adoptiejaren. Dank aan de baasjes die niet naar een fokker gingen, maar een kansarm dier, soms oud of gehandicapt, opnamen. En alle 9 zo geliefd! We gaan door! Met onze Kitty.
Kleine, gevoelige Candy, adoptie 16-09-12, ca 2.5 jaar, fysiek en psychisch gekwetst, woonde meer dan 10 jaar bij de Apeldoornse bossen: ‘Wij hebben enorm van Candy genoten. Ze was en blijft onze kleine Candy. Vol liefde voor iedereen, ondeugd, trouw, altijd aan je zijde en nog vele fijne dingen meer. Wij hebben haar voor altijd in ons hart gesloten.’
Poolse Refiks kwam 6 aug 2018. Al 12.5! Forse hartruis, rare kuch, dik als een bijzettafeltje. Hond van de dag? Nee, de vrolijke, gezellige knuffelbeer kreeg een 2e jeugd in een prachtwereldje: katten, honden, kippen, eenden, vogels. Ommetjes, op je rug in het gras rollen, sloot induiken, eieren stelen, pruimen uit de boom (springend op je achterpoten), een dode eend opgraven. En dik 4.5 jaar harige schaduw van zijn bazinnetje.
Psikus, ook Pools, al 14!, had een hard bestaan op straat en bijna 11 jaar shelter: koude buitenkennel, kale bestrating. Abces aan een poot, hartruis, slecht gebit, trilling in poten. De stoere, vriendelijke, stabiele knuffel en lebber werd opgelapt. Hij kreeg ruim 4!!! prachtjaren. Op ‘zijn’ land, 1.5 ha. omheind met 1.80 m. hoog schapengaas, hobbelde hij bij tuinieren om het vrouwtje heen, geheel op haar gefocust. Iedereen hield van de onverbeterlijke schooier met zijn grote, dikke neus, lieve bruine ogen en kleine flapoortjes.
Grote, lompe, doof geboren Kimbo (ca jan 2018), zo lief, zachtaardig, wat sullig zelfs, was jong gedumpt. Na een dik jaar refugio begonnen zijn 3 sprookjesjaren (dec. 2019). Schatten van baasjes, giga ruimte om een boerderij met kalfjes, 12 huiskatten en onze bijzondere Roemeense driepoot Kenna (adoptie okt. 2015). Kenna en Kimbo werden dikke vrienden. Samen het land afstruinen op muizenjacht. Een maagkwaal velde Kimbo. Zijn sprookje eindigde te vroeg.
Jan. 2010 vond dierenvriend Carmen een piepkleine blinde Podenco van 2 mnd oud voor de deur. Maar eigenlijk was haar grote roedel te chaotisch voor Lucy. In 2014 reden haar nieuwe baasjes uit Ned. zelf naar Andalucia. De slimme, speelse, moedige Lucy, intens geliefd, werd volmaakt gelukkig. Gehoor en neus waren perfect, ze liep vrij rond op de hei en pikte lekkers van tafel. Helaas was ze op. ‘Het gemis is zo zwaar, er is geen weg terug’, schreef haar bazinnetje.
Mei 2016 vonden 2 Nederlanders in de bergen 2 grote zwerfhonden, koud, drijfnat, ca 2 j.: Beer en Muis. Google bracht hen met hun hulpvraag bij Esperanza. Beer kwam in Leeuwarden bij baasjes wier leven zonder hond niet compleet is. Die kunnen omgaan met een zelfstandige hond met Mastin invloeden, eerder bescheiden dan opdringerig: sturing en training met zachte hand, gedoseerd, op Beer zijn tijd. Te veel maakt tegendraads. Een wijze les voor elke opvoeder, schreef zijn bazinnetje. Helaas moest Beer gaan. Zijn vrouwtje hield haar hand op zijn hart tot de laatste klop.
Nani kwam 4 jaar geleden naar Ned. Ca 5 jaar toen. Een ongelooflijk schatje, lief en rustig, dat genoot van wandelen. Wrsch. was het de ziekte van Lyme die Nani uiteindelijk fataal is geworden. Helaas mochten de baasjes maar 4 jaar genieten van dit ‘geweldig lieve, vreselijk trouwe hondje’.
Bobbie, apr. 2008, lief centebakkie, kwam nov. 2016 in opvang. Zoveelste adres. En zijn 1e adoptie mislukte ook nog. Wie dan geen verlatingsangst heeft … Maar april 2017 kwam Bobbie thuis. En hoe! Rescue in hart en nieren: blind, bang, agressief (???) etc. De deur stond open. Het kwam altijd goed. ‘Ik word getraind, niet de hond.’ Dan begrijp je het. Door ernstig nierfalen moest het vrouwtje haar altijd lieve, vrolijke Bobbie loslaten.
Lady (dec. 2007), echte Jack Russell terrier: pit en volharding! Ook doorschuifhondje. Gelukkig kreeg de pientere, aanhankelijke Lady, al 11, maar verre van ingedut nog 5 fijne stabiele jaren. Ze trof baasjes (mrt 18) met begrip en geduld die investeren en leren via cursus en lezen over (probleem) gedrag. Met verstandige sturing leerde ze probleemloos aangelijnde honden passeren. Ze genoot van het wandelen in natuurgebied de Vooroever aan het IJsselmeer. ‘Een bijzonder hondje, haar verlies doet pijn.’ Lady is vereeuwigd in een mooi portret.
Met Freek (nog ter adoptie)
Driepoot Nara (apr. 21), Bodeguero, ging 15 jan. naar Voorburg, na 8 mnd opvang. Baasjes voor het leven die het rescue gevoel met de paplepel ingegoten kregen: je gaat voor een hond die het nodig heeft, niet omgekeerd. Ze reageerden op Snoopy, maar die moet erg rustig, zonder prikkels zitten. Na fijne communicatie met het hondenbelang voorop, werd het Nara. Met 10 mnd kwam ze in de refugio. Na een motor ongeluk (4 mnd oud) was ze zeer onkundig geopereerd. De dierenarts schrok zich kapot bij de foto’s. Nara leed veel pijn, kon daardoor happen bij optillen. Na amputatie en fijne revalidatie bij vrijwilligster Rafi thuis leeft Nara nu pijnvrij.
Gelukkig behield ze haar mooie karakter, sociaal met honden en mensen. Bij haar nieuwe baasjes met de juiste instelling (‘niet te veel op de huid zitten’, ‘prachtige uitdaging om ze te zien groeien’) krijgt Nara stabiliteit, knuffels en wandelingen: in hun groene woonwijk of met de auto naar de Waalsdorpervlakte. Na 11 dagen wandelde ze al los!
Snoopy nov. 15, lijkt Pincher x Terrier. 2.5 jaar in refugio v.a. nov. 17. Vanaf 29 mei 2020 in Ned., bijna 3 jaar! Actieve, snelle, leergierige Snoopy geniet van beweging en geestelijke stimulans (puzzel, zoekspelletje, snoepjes in Kong). Gezellig, knuffelig, goed stuurbaar, speels met piepspeeltjes en speelei. Vermaakt zich prima alleen. Makkelijk in de roedel, maar niet echt happy. Hoe graag ook actief met zijn geliefde speelei, hij trekt zich terug als andere honden ertussen komen. Heeft niks met ze.
Snoopy moet net zo afgelegen en prikkelvrij wonen als Oskar. Het gaat mis (hap!), als het stressemmertje overloopt door prikkels. Als hij eea niet (meer) overziet, niet ziet aankomen, zo snel kan plaatsen, begrijpen. Dus geen drukte, doseren cq niet te veel van wat dan ook, zelfs knuffelen. Zeker in het begin van groot belang. We durven het bijna niet te zeggen, maar na 2 mislukte adopties zijn we er eigenlijk zeker van dat zijn nieuwe baasjes dit perfect snappen. Hun ervaring en geduld met honden die veel is aangedaan is indrukwekkend. Bazinnetje werkt ook nog eens in de paraveterinaire zorg. Klap op de vuurpijl: ze wonen helemaal buiten in een uithoek in het Oosten. Als de baasjes de pony’s voeren, kan Snoopy geheel veilig op muizenjacht etc. op hun gigantische, volledig omheinde terrein. Zondag is hij opgehaald.
Maart 13 2023 Geluksvogels Oskar Bryan Nara en Snoopy
Het is overal komkommertijd qua adopties. Hopelijk trekt het aan in de lente. Maar we houden vast aan kwaliteit! Nadat de 11 jarige, maar zeer actieve Ravi (problematisch in roedel) 7 dec. een prachtplekje vond met fijne natuurlijke, goed omheinde tuin en veel wandelen, vonden, naast Bryan en driepoot Nara, zelfs langzitters Oskar (2 jaar) en Snoopy (mei 3 jaar) een heerlijk thuis. In dit bericht eerst Oskar en Bryan.
Oskar, lijkt Podenco x Spaanse Waterhond, jan. 2017, is wrsch. fout aangepakt en heeft zoveel achter de rug: geboorteplek onbekend, als pup/puber op straat, 1 jr 8 mnd refugio, 1 jr 5 mnd adoptie Spanje, 2e x refugio 2 mnd, Ned. 9 jan. 21. Bijna 2 jr opvang dus (incl. 5 mnd mislukte adoptie). Hoe onzeker maakt dat? Paniek en dichtslaan liggen bij Oskar altijd op de loer: dus geen prikkels, niet langs huizen lopen, geen onverwacht bezoek. Gelukkig, Oskar bleef aanhankelijk, geniet van rondracen, zwemmen, is goed met honden. Zijn nieuwe baasjes herkennen zijn problematiek en verlangen niets wat hij niet aankan. Een zegen! Ze wonen perfect: dorpsrand, omheinde tuin 2000 m2, vanuit huis de polder in om in alle rust te zwemmen, fietsen, wandelen op paden en landbouwwegen.
Wat gebeurt er allemaal?
Zondag 11 dec. brachten we Oskar naar Goeree-Overflakkee. Zorgvuldig voorbereid. Donderdag wandelden we samen in het veld, Oskar alvast in onze auto in transport bench. Bij aankomst ook aanwezig: vaste honden oppas opa en oma. Oskar weet nu v.a. dag 1: zij horen erbij. Het proces vergt veel tijd, maar de afgelopen 3 maanden waren veelbelovend.
Oskar mag lekker vies en nat worden met zijn nieuwe maatje Spike. Baasje verdeelt de aandacht eerlijk
.
Oskar zit graag op de uitkijk en kan gelukkig diep slapen om uit te rusten en alles te verwerken. Hij is meer dan welkom!
Bryan (okt. 18), gered uit grote doding Cordoba, jachtinstinct, ranke bouw. Kleinere Pointer? Iets Podenco? In elk geval getalenteerd gatengraver. Maureen dichtte menig in razend tempo gegraven gat. Energiek en rustig, zachtaardig zieltje, sociale knuffelkont, nabijheidsbehoefte. Er zijn weinig liever, gevoeliger honden. Maar drukte, stadslawaai is ongeschikt. Geweldig maatje voor een rustig, wel actief baasje. Bryan en zijn bazinnetje in Heerenveen lijken voor elkaar geschapen. Sinds 10 jan. wandelen ze heerlijk: het fraaie Oranjewoud vlakbij. Pas logeerden ze in een chalet ivm werk. Bryan genoot, liep vrij rond op kantoor en in de gangen. Iedereen was dol op hem! Zo super deed hij het 1 okt. ook al (Open Dag asiel Nomadenhof in Sneek, 600 bezoekers!). Zijn favoriet toen: bezoekers ‘gijzelen’ op de bank. De ene mevrouw vroeg de andere ‘Kom je me aflossen?’
Voorbij, voorbij, o en voorgoed voorbij … schreef dichter J.C. Bloem. Het doet zo zeer, het gemis van dit kleine mannetje dat ons ruim 14 jaar met zijn trouw en bravoure omringde. Als pupje met broertje Niki (overleden 2018) slecht behandeld. Op een donkere winteravond, begin januari 2009, haalden we 2 timide broertjes, 7 maanden oud, van vliegveld Zaventem. Begin van gouden jaren. In Spanje heetten ze Zipi, el rubio, de blonde en Zape, el moreno, de donkere. Naar 2 kinderkomieken. Bij ons Niki en Rafa: Nikeos ‘hij die overwint’ en Rafael ‘whom God has healed’ volgens de namenlijst. Dat gunden wij hen met heel ons hart.
Jaren vol avontuur en liefde volgden. Altijd mee, de bergen in, honderden adoptie huisbezoeken. We wandelden wat af samen. Altijd was Rafa, de kleinste, op ontdekkingstocht, tot hij tot onze opluchting weer opdoemde. Kleine Rafa, onzeker en stoer, open naar iedereen, mens en dier, als het maar goed aanvoelde. Want hij was zeer conflict mijdend, dan was hij weg. Grandioos met honden, voor de grootste niet bang. Aan te opdringerige honden toonde hij in een split second zijn prachtige onderbeet: oprotten, maar geen spoortje van agressie. Ook op huisbezoeken ging hij zijn gang. Doorzocht alle hoekjes en vertrekken, kwam aanzetten met een zak chips die kinderen ergens verstopt hadden. Uiteindelijk koos hij dan een lekker plekje, soms het bed van de adoptanten.
Na hun komst schreef ik: ’s Ochtens na het opstaan gaan we een poos aan de wandel. Er lopen 2 schatten van hondjes voor me: het ene staartje krult naar links, het andere naar rechts. Dan ben ik helemaal verliefd.’ Voorbij, voorbij … Maandagavond ging Rafa. Sinds dik 2 maanden niet in orde, 6 febr. nog geopereerd, met kansen. Organen en functies waren op de kwaal na (maag) heel goed voor zijn leeftijd. Iets na tienen stonden we samen over hem heen gebogen. Ineens gleed hij weg, zo maar, zonder een zuchtje. Einde van een tijdperk. De komst van Niki en Rafa was het begin van Stichting Esperanzahoopvoorhonden. Wij gaan door voor hun lotgenootjes, in hun naam. Met onze Kitty die in 2018 kwam.
Dinsdag was de dag van afscheid van Rafa. ’s Morgens kwamen vrienden die dagelijks mee wandelen in het bos. Rafa zit ook in hun hart. ’s Middags brachten we hem naar dierencrematorium Drachtstercompagnie. Daar zijn Niki en de poezen ook gecremeerd. We reden via Rafa’s 2e thuis, bij Maureen in Smilde. Ontelbare keren was hij daar incl. logeren. Altijd blij bij aankomst, gelijk alle honden begroeten. De auto zat als altijd propvol spullen en voer. Er kwamen 7 nieuwe adoptiehonden gisteren. Het deed zeer en was mooi, Rafa op zijn laatste reis in zijn mandje omringd door hondenspullen, zoals zo vaak op dit soort reizen, ergens tussen in of bovenop. Ook Maureen, bij wie hij zich even veilig voelde, nam afscheid van hem.
Dank voor alles, Rafa.
Februari 7 2023 Stil op de site, maar niet achter de schermen.
Soms loop je achter door diverse perikelen: val door gladheid, ziekte van onze Rafa (gisteren operatie in dierenkliniek), drukte nieuwjaar correspondentie, op pad etc. Zondag bv. voor huisbezoek voor Snoopy in Sellingen, spullen en voer halen uit Haulerwijk en stad Groningen en een auto tot de nok vol naar Maureen in Smilde brengen. Half 11 vertrokken, half 8 thuis in Bolsward. Maar hoog tijd dus om hier weer up to date te raken. Sinds het laatste sitebericht kwam Mandy helaas terug van adoptie en vonden driepotertje Nara en gevoelige knuffel Bryan een thuis. En we beloofden terug te komen op de bijzondere adoptie van Oskar. Eerst Mandy die nu Bindi heet.
Spanje Na aankomst
Bindi, bijna 2, bleek voor de adoptanten te sterk en niet het juiste type hond. Ook vragen we ons af of plaatsing als hond alleen verstandig was. Ze is een prachtige kruising Mastin, dus lange puberteit cq laat volwassen. Met een puber die zwierf en opvoeding miste is er voor adoptanten nog werk aan de winkel. Daarbij het Mastin karakter. Dat betekent niet dat het een moeilijke hond is, integendeel. Maar zo’n grote, sterke hond met zelfstandig karakter moet bij jou cq je aanpak passen. Het is geen hond om met commando’s kom en zit te benaderen. Daarvoor zit er teveel leiderschap in de genen van dit type oerhond die al voor de Middeleeuwen kuddes hoedden zonder aanwijzingen van een herder.
Bindi heeft alles van de Mastin. Dus geen gebrek aan zelfvertrouwen en indien nodig een waker met krachtige blaf. Maar met geduld en vertrouwen win je deze honden helemaal. Zacht en lief, leergierig en slim is ze ook. Zie haar als kleuter puber die veel moet leren. Vogels wegjagen is nu bv. (nog) haar hobby. Ze loopt al goed aan de lijn, maar kan na opbouw van een band zeker loslopen. Deze open, sociale en vrolijke hond is tevens een fijne gezelschapshond en knuffelkont. Op de Open Dag van asiel de Nomadenhof in Sneek met heel veel bezoekers, ook met kinderen, deed ze het super.
met Pitoe
Momenteel is ze elders in opvang bij een bazinnetje met meerdere honden w.o. Pitoe. Pitoe en Bindi zijn verliefd op elkaar en plaatsing samen zou heel mooi zijn. Rustige Pitoe, geen jachtinstinct, is terughoudend naar vreemden en geen knuffelkont als Bindi, maar wil graag bij het baasje liggen. Lichaamscontact vindt hij het belangrijkste. Bindi en Pitoe verdienen actieve baasjes met groot hondenhart. Bij katten plaatsen is niet verstandig, hoewel ze omgaan met katten met de juiste begeleiding wel zouden kunnen leren. Een paar uurtjes alleen blijven is prima, maar niet de hele dag.
Januari 1 2023
Helpt u? NL13 TRIO 0198487509. Alles telt. Samen zijn we een lichtpuntje voor dieren in nood, ook de kansarme door rugzakje, leeftijd, uiterlijk, fysiek gebrek. Financieel riskanter, maar zo zegenrijk. In 2023 zetten wij ons opnieuw in voor een aarde met plek voor moeilijker plaatsbaren als Oskar, Malva, Ravi, Skoll en Hati. Zij kwamen thuis in 2022, zijn nu geliefd, gewenst. Hun adoptie geeft troost, moed en hoop in onzekere tijden.
Skoll en Hati (5 en 4 j.), zo verknocht, verloren hun baasje. Maar setjes adopteren lukt zelden. En Skoll kreeg onverwacht ernstig suikerziekte. Elke dag prikken, levenslang. En toen: een wonder. Al na 3 dagen kregen ze super baasjes (bazinnetje dierenarts!) met groot rescuehart. Skoll krijgt de beste zorg en geniet met Hati en 10 vriendjes in een zwem- en voetbal paradijs van 6000m2.
Grote schrik, toen de 2 j. Malva, uit dodingsstation, ineens hoge Leishmania waardes had. Dit zachtaardige dier laten zitten? Nee. Helaas wees (duur) onderzoek in Ned. 2 kanten uit: nog mooie jaren bij aanslaan behandeling, zo niet max. 2-3 jaar. Nog een wonder! Ook Malva vond super snel baasjes die vol voor haar gaan, incl. alles. De tijd leert alles, maar momenteel gaat Malva vol energie bergop.
11 j. Ravi leefde altijd alleen op een veldje. Op zijn tiende gedumpt. Na 1 jaar asiel en 3 mnd opvang is Ravi nu gelukkig bij baasjes die zijn lieve, hoopvolle ogen zagen. Die snappen dat hij snakt naar een baasje voor zich alleen dat de gemiste knuffels vergoedt. Ravi is heel energiek en geniet van wandelingen en struinen in de fijne, natuurlijke tuin.
Zorgenkindje Oskar, 6 jaar, zat al bijna 2 jaar in. Ned. Zo moeilijk plaatsbaar door angst voor vreemden en wandelen in de bewoonde wereld. En dan opeens is daar die ene biotoop waar Oskar kan gedijen. 11 dec. brachten wij hem naar Goeree-Overflakkee. Vol geduld helpen zijn nieuwe baasjes en Berner Sennen Spike hem vertrouwen op te bouwen in zijn nieuwe wereld.
Als de maan schijnt herdenken we ons oudje Luna. Emotioneel en fysiek verwaarloosd, kwalen, tumoren, zo mager, nooit aanraking, liefde, zorg, respect. Luna ging niet ter adoptie. Ze kreeg 8 fijne maanden, genoot van kleine wandelingen en liep haar opvangvrouwtje alles achterna. 18 aug. overleed ze, 15.5. jaar oud.
NL13 TRIO 0198487509 tnv Stichting Esperanza
www.esperanzahoopvoorhonden.nl htttp://baasjegezocht.blogspot.com http://ranjaclub.blogspot.com
December 11 2022 Hoog, hoog tijd voor een update
Onzekere tijden, zo merken adoptie organisaties. Men is voorzichtig, afwachtend. Onze planning (site 26 sept.) was veel te optimistisch. Hoewel Oskar, Snoopy, Tinka, Noah, Freek, Nara al lang wachtten op adoptie, kwamen er 17 sept. toch 8 bij: Rebecca, Mandy, Zoe, Brown, Smile, Ravi, Kiwi, Bryan. Deels ivm Open Dag van de Nomadenhof 1 okt. En extra hulp, ook met moeilijker plaatsbaren, aan de Protectora die leeg moet ivm grote opknapbeurt. Dus 14 adoptiehonden! Nooit zoveel tegelijk. Sauron, Noble, Pokémon, Maze, die in okt. zouden komen, zijn dus nog in Spanje.
Sinds 17 sept. toch nog 5 adopties: Noah, Zoe, Mandy, Ravi en Oskar. Zie bij 20 okt. voor Noah en Zoe. Zoe (op straat gevonden, geb. apr. 21) was een Open Dag adoptie. 17 okt. ging dit leuke mix herder teefje, tegelijk rustig en vrolijk, speels, naar Sneek. Met de 2 Chihuahua’s gaat inmiddels het prima. Laatste bericht: ‘Het is echt genieten met Zoe.’
Spanje Smilde Thuis in Sneek
Griekse Noah (overname van Gaia Dogs), dec. 19, Eng. Setter? x Border Collie?, lijkt echt thuis gekomen. Hij is in basis prima met honden. Ook in Maureen’s grote roedel. Maar het gemis van socialisatie op vreemde honden als pup leidde bij 2 adopties tot fors uitvalsgedrag. In Emmer-Compascuum (adoptie 15 okt.) woont hij landelijk en hoeft weinig honden te passeren. In hun knotsgrote, groene tuin kan hij heerlijk rennen of in een berg zand rollen. Noah boft met deze baasjes die structuur (houvast!) bieden en consequent oefenen. ‘Iedereen geniet van Noah op zijn eigen manier. Die moet blijven!’
Smilde Open Dag Emmer-Compasuum
Mandy, april 2021, 71 cm!, Spaanse Mastin x Rafeiro de Alentejo (Portugese Berghond), zwierf in het achterland van Guadix. 18 nov. ging ze naar Zeewolde. De baasjes van de overleden Miky kozen vol overtuiging weer een rescue. Fijn! We weten hoe zij investeren in opvoeden, beseffen dat het soms jarenlange adem vraagt. Mandy heeft dat nodig: slimme hond met veel potentie, maar nooit opgevoed, rondgezworven, zelfstandig karakter, sterk en zwaar: pittige combi. Boeiend om te volgen. Vrijdag een spannende primeur: 1 ½ uur zoek bij de 1e x los in het bos. Haar jachtinstinct is fors. ‘Ze houden je scherp’, zei Anneke met understatement. De juiste spirit!
Spanje Pas op je koffie "OK, baasje"!
Ravi, al 11, lijkt wel Beagle x Boston Terrier. Zijn plaatsing is zo fijn, ook voor Maureen die apart met hem moest wandelen. Hij leefde alleen op een veldje. Zijn baasjes investeerden nul in hem. Ze dumpten hem op zijn tiende. Hij snakt nu naar knuffels. Maar is geen honden gewend. Gaat zijn gang, maar kan soms in wantrouwen schieten en dan pittig als terrier reageren. Hij zat daarom veel apart. Ravi wandelt actief, snuffelt dan wat af, sleept en schudt met kleden en kussens. Hij boft enorm nu: vitale baasjes, dol op de natuur, bossen rondom (rand Norg), veel wandelen, rondom het hele huis een natuurlijke tuin, die nog snel Rafa proof is gemaakt.
Smilde Knuffel Korter teentje
Ze hebben ervaring met een rugzakje. Plus de opvatting: ‘Je moet je aanpassen aan de hond en de hond een klein beetje aan ons. We gaan ervan uit dat je ook dingen tegen komt die je niet voorzag of anders had verwacht.’ Fijn, zo’n rustige, realistische opstelling. De start was prima: ‘Goede eter, houdt met gemak 1.5 uur vol met snuffelen, ontdekken, verwonderd om zich heen kijken, geluidjes maken. Mooi voor hem en voor mij.’
Oskar (al in Ned. sinds jan. 21!) hebben we afgelopen zondag zelf naar het verre Dirksland gebracht. Deze bijzondere adoptie komt in het volgende sitebericht
November 17 2022 Hulp maakt alle verschil van de wereld voor elk gered dier. En zet structurele verandering in gang!
Wees deel van de mooie keten van redding en vooruitgang. Zie de nieuwe wet. Zie het vb. van Dixon.
Elke bijdrage helpt. NL13 TRIO 0198487509.
LEY DE BIENESTAR ANIMAL DERECHOS PARA TODOS
Wet op Dierenwelzijn Rechten voor allen
Gedumpt, mishandeld, uitzichtloos in dodingstation. En dan moedeloos je schouders ophalen? Hulp zinloos? Integendeel. Hulp is het antwoord, op je eigen wijze, binnen eigen mogelijkheden en grenzen. Elke redding en stap voorwaarts zijn van immense waarde. Dixon’s redding is een vb. van samenwerking en vooruitgang. De inzet voor het lot van (zwerf)dieren zet echt een cultuuromslag en bewustwording mbt dierenwelzijn in gang in Spanje. Bij individu en overheid. Nog is er leed, particulier, wrede tradities: stierenvechten, jaarlijks dumpen en gruwelijk doden van ong. 50.000 Galgo’s, Podenco’s e.a. jachthonden na het jachtseizoen. Maar er gloort ook veel hoop.
25 okt. vonden wegwerkers Border Collie Dixon, 1 jaar, op sterven na dood in een sloot, zwaar gewond, achterpoten kapot. Ze waarschuwden de gemeente Padul die refugio Sierra Nevada inschakelde. Hun contact is prima. De samenwerking redde hem. Spanjaarden kijken steeds minder weg bij leed, redden een dier ipv te laten creperen. Het was nipt. Dixon ging van Clinica Fauna naar Hospital Veterinario Sur. Sierra Nevada zocht de beste specialist. Helaas compliceerden interne bloeding en een klaplong het opereren. Verdoving liep uit op reanimatie. In 1 x opereren mislukte. De laatste kans 3 nov. amputatie te voorkomen slaagde! Platen houden de botten bijeen.
Verder zijn spieren zwaar beschadigd, bek kapot, tanden afgebroken (pijn verbeten). Maar nu krijgt Dixon rust, zorg en liefde bij Rafi, een fantastische opvang. Zij hielp al velen weer op de been w.o. onze driepoot Rayo en oudje Mathilda, 2 inspirerende voorbeelden. Met fysio/revalidatie leert Dixon al weer lopen.
Een vb. van vooruitgang, erkenning dat dieren beter bescherming verdienen, is de nieuwe dierenwelzijnswet, Spanje’s 1e nationale dierenbeschermingswet. Nieuwe regels, strenger straffen bv. 2 jaar cel en 5 jaar contactverbod op dodelijk mishandelen. Al aangenomen in de Ministerraad, nog niet in Congres en Senaat. Wel is het oorspronkelijke voorstel afgezwakt: vechtstieren en dieren in de veeteelt vallen er niet meer onder, om afschieten van de wet als geheel te voorkomen. Ook gelden een cursus en een dier max. 24 alleen laten niet meer mbt jachthonden.
Nee tegen de uitsluiting van de jachthonden
We zijn er nog niet: zie de soms overvolle dodingsstations. Maar het doden daar ligt ook onder vuur: ‘sacrificio zero’ is de leus, alleen nog euthanasie in bijzondere gevallen (leeftijd, ziekte) met toestemming dierenarts. We blijven de mensen in Spanje steunen die met bezieling dit leed aanpakken, dieren redden, voor verbetering vechten. Esperanza droeg royaal bij in de hoge dierenarts kosten van Dixon. Helpt u? NL13 TRIO 0198487509
Mathilda en Rayo e.a. zijn toch een inspiratiebron? Daar gaat het toch om?
Kleine Mathilda, al 12 toen men haar met een buik vol tumoren dumpte op een soort vuilnisbelt. Hoe koud kun je zijn? Nu is ze al vanaf juli 2021 veilig en geborgen bij Marian die ook onze Refiks en Chipi adopteerde.
Rayo was vergelijkbaar met Dixon. Gedumpt en slachtoffer ongeluk. Helaas redde zijn ene voorpoot het niet door infecties. Maar Rayo, nu 5 jaar, heeft er geen weet meer van en is is al bijna 3 jaar zielsgelukkig.
November 6 2022 Varia: een glimlach en een traan
De traan betreft Miky, Belg. Herder x Groenendaler, adoptie okt. 2011 (bijna 1 jaar), recent overleden. Miky floreerde wat minder, dus even naar de dierenarts en dan is het over, kanker, interne bloeding ... Baasjes Anneke en Ton waren stuk. Wij willen hier onze dank uitspreken aan hen. Ze maakten Miky zielsgelukkig. Miky en Danko, Esperanza’s eerste adoptiehonden, waren gered uit het dodingsstation. Sociale, energieke, razendsnelle Miky, met onzekere kant, moest weer vertrouwen krijgen. Wat investeerden ze veel in hem. Toen hij brommers, tractoren ed ging najagen schakelden ze een gedragsdeskundige in en werd er met scooter en al geoefend. Ook de poezen hebben Miky’s leven enorm verrijkt.
We krijgen veel hartverwarmende berichtjes van adoptanten hoe het gaat. Dan kun je weer door! Hier volgen enkele, willekeurig van een hele volle plank geplukt. Chatet, nu 13, kwam in dec. 2012 met Binkie naar Nederland. Beiden van een sociaal erg zwakke familie met een horde honden en katten die nooit buiten kwamen. Bij Anja haar gezin in Julianadorp veranderde dat in een blij leven. In de loop der tijd kwamen er nog 2 kleine hondenmaatjes bij. Hoewel nu bijna doof en stram, nam Anja haar Tettie recent nog mee naar Overijssel en Texel.
Bente ging in juli 21 (toen ong. 8) naar Leeuwarden. Ze zat al 2 jaar in de refugio. Een bescheiden Podenco-meisje, liever dan lief, nooit leren spelen, hoeft niet te veel drukte. Wel knuffels! Bente kreeg de hoofdprijs bij 2 hele bewuste mensen die er vreugde in scheppen Bente een fijne 2e levenshelft te geven. Bente is helemaal thuisgekomen, kreeg vertrouwen. En plezier in leren! 97 van de 100 punten op het diploma. Dus inclusief jachtinstinct kan ze nu toch heerlijk los. Ze geniet van de talloze camperuitstapjes, want waar de baasjes gaan, gaat Bente, altijd, overal.
Samen met zusje Catina troffen we Nicu (uiterlijk Karpatische herder, zomer 2014 geboren in een Roemeens veld) aan in erbarmelijke omstandigheden in een doodarm shelter met 500 honden. Het was december, ijskoud, sneeuw. Amper eten, geen beschutting, geen socialisatie. Bij adoptie juni 2015 een in aanvang gespannen, waakzame hond die eigenlijk graag wil. Nicu’s baasjes forceerden niks, alle begrip voor een rugzakje. Resultaat: een zachte, lieve hond, wat afstand van vreemden, maar tot diepe hechting aan baasjes in staat. En dolblij met zijn nieuwe huisgenootje Charly.
Skippy arriveerde in mei 2013, 1 jaar. Ook zo’n trieste start. Ivm forse patella luxatie is zijn poot rechtsachter niet te gebruiken. Flink beschoten: veel hagel in zijn lijf zit er nog steeds. Durfde geen drempel over. Alles, iedereen was eng. Ook Skippy werd zo gelukkig. Door veel affectie, geduldig blijven investeren in trainen w.o. aangepaste Doggy Dance en Behendigheid. Hij gaat mee met paardenritten, is gek op de poezen. Bazinnetje Samantha is zijn grote liefde en houvast.
Skippy
Maki, mei 2014, lag in een doos op straat met broer Lobo. 2 kwetsbare pupjes, beide uitgegroeid tot slimme boeven met sterk karakter. Maki’s bazinnetje had het eerst moeilijk met hem, maar wijt dat aan eigen gebrek aan zelfvertrouwen cq mentale kracht. Petje af voor haar eerlijke zelfreflectie. Velen schuiven het op de hond. Maki, nu 8, is nog dezelfde boef als ooit op puppycursus. Hoewel erg slim zakte hij als enige. Hij ging op eendenjacht bij de wandelproef. Vrouwtje moest op de fiets achter hem aan. Recent schreef ze: Onze liefde groeit alleen maar meer en meer. Maki is zo trouw. Bedankt dat jullie Maki in mijn leven hebben gebracht.
Blijf schrijven! Dat doet echt goed, ook bij de redders in Spanje ea. En promoot svp onze huidige 12 adoptiehonden die ook snakken naar een fijn thuis en in de juiste setting en met de juiste benadering ook zoveel potentie hebben.
Een foto van een jongere versie van ons van jaren terug, een herinnering van FB. We hopen nog heel lang te kunnen helpen. Helpen jullie mee?
Oktober 20 2022 Goede promotie op open dag van asiel de Nomadenhof in Sneek op 1 oktober
Buitendeur toegangssluis: flyers van de honden en instructies
Super deden ze het: Mandy, Zoe, Bryan, Brown, Noah, geselecteerd voor deze open dag uit 14 Esperanza adoptiehonden. Ondanks de kille, natte start kwamen bijna 600 mensen langs. Voor velen een eye opener naar de rescuewereld. Vaak hoorden we: Leuke dieren! Mooie honden! Ze doen het goed! Verrast, omdat de focus veelal ligt op ras en fokkers, wat dan safe voelt, terwijl rescue associaties oproept met risico’s: op problemen of (buitenlandse) ziekten. Ook de serieuze adoptie procedure en uitgebreide informatie verrast sommigen. Kortom, een prima, open sfeer.
De honden waren alle 5 in de picture, ook vervolgcontacten soms, maar alleen bij Zoe kwam het rechtsstreeks tot adoptie. Zij had meer belangstelling, maar bij 1 gezin viel het kwartje ter plekke snel en diep en bleek het ook de juiste match. Zoe haar nieuwe familie woont aan de rand van Sneek met goede wandelmogelijkheden nabij. Een heerlijke plek bij warme mensen waar Zoe zich vast snel thuis gaat voelen.
Mandy (iets van mix Spaanse Mastin en Rafeiro do Alentejo/Portugese Berghond) is overal dezelfde bengel, thuis, buiten en op open dag. Een gouden hond. Je hoeft alleen maar van haar te houden, stevig op de benen staan, en sturen en opvoeden natuurlijk, want het is een jong dier vol levenslust, een vrolijke reuzenpup van 71 cm, zo’n 1.5 jaar oud.
Janna met de grote Mandy
Lief, gevoelig zieltje Bryan, 4 of iets jonger, gered uit het grote dodingsstation in Cordoba, zoekt lieve baasjes, royaal met knuffels, waar hij veilig bij mag liggen. Op de open dag lag hij innig bij een mevrouw. Na een poosje vroeg ze: Kan iemand me even aflossen?😊 Bryan is ook actief, lange wandelingen zijn zeer aan hem besteed. Aan de straat is het nog spannend en heeft hij nog veel begeleiding nodig, maar hij heeft voldoende basis om eea op te bouwen. Hij had zeker belangstelling, maar oa 6 uren alleen ivm werk, dat trekt hij niet.
Het leven heeft Brown (4-5 jaar), vermoedelijk als afgedankte fokteef gedumpt in het dodingsstation, verre van verwend. Maar Brown kijkt vooruit. Wie geeft dit opgewekte, kwispelende dier een fijn, nieuw leven in een gezellig thuis? Brown knuffelt, wandelt, speelt en eet graag. Kan rustig, maar ook ondernemend zijn. Op de open dag wrongen Mandy, Brown en Bryan hun snoet en soms lijf onmiddellijk tussen de deur bij in- en uitgaande bezoekers. Gelukkig had de sluis een dubbele deur.
Pechvogel Noah (overgenomen van Gaia Dogs) groeide op met enkel pups in een Grieks asiel. Daardoor waren grotere honden spannend. Na een door overmacht mislukte adoptie waarbij Noah ook niet goed meer begeleid kon worden bij passeren van vreemde honden volgde een 2e adoptie. Bij deze lieve mensen ging het uitvalsgedrag naar andere honden helaas verder mis. Gelukkig, een veelbelovende reactie op zijn advertentie op dierenasiels.com bleek een schot in de roos. Zaterdag vertrok Noah naar dit gezellige gezin met grotere/jong volwassen kinderen in Emmercompascuum. Ze wonen heerlijk: aan een rustige weg, uitgestrekte landerijen waar Noah weinig honden hoeft te passeren, hebben een fijne, knotsgrote tuin. Vanaf dag 1 passen ze de trainingsregels van Maureen toe om Noah bij wandelen uit opwinding te halen. De berichten zijn zo positief: Noah geniet van de vele knuffels. Trekken en uitvalsgedrag zijn prima te corrigeren!
Het was een geslaagd komen en gaan van bezoekers. Het bewaken van de balans van plezierig en rustig kennismaken, maar niet te veel tegelijk lukte aardig. Te jonge of te drukke (groepjes) kinderen bleven buiten het hek, waar we dan even wat honden naar toe lokten en wat vertelden. Zo werd het ook voor de honden niet veel te veel. Bovendien waren en plekjes waar ze zich even terug konden trekken.
September 26 2022 14 PRACHTIGE ADOPTIEHONDEN WAARVAN EEN DEEL 1 OKTOBER AANWEZIG OP OPEN DAG NOMADENHOF, SNEEK
We hebben momenteel 6 langer zittende honden, 17 september kwamen er 8 nieuwe aan en bij doorstroming hopen we in oktober nog 4 te laten komen.
Hieronder foto’s van resp. Brown, Bryan, Kiwi, Ravi, Smile
Deze 5 van de 8 zaterdag gearriveerde honden komen van de Protectora (in het veld bij Fuentevaqueros, buurt Granada). Hopelijk volgen er adopties en kunnen in oktober nog 4 honden van hen komen. Maureen schreef donderdag 15 sept. op haar privéblog www.ranjaclub.blogspot.com (waar de adoptiehonden te volgen zijn) een duidelijk verhaal over ingrijpende wederwaardigheden waarmee deze refugio te maken kreeg afgelopen paar jaar. Wij proberen hen naar vermogen te helpen.
1 okt. is dus een deel van onze adoptiehonden aanwezig op de open dag van de Nomadenhof in Sneek. Na 2 jaren Coronastop openen asielen en dierenartsen rond dierendag hun deur weer voor publiek: voorlichting, activiteiten, kennismaken met adoptiedieren. Esperanza deed vaker mee: in Diever bij Maureen’s dierenarts en in 2019 bij de Nomadenhof. Fijn weer van de partij mogen zijn. Naast kans op plaatsing voor honden kun je nooit genoeg voorlichten over 2e kans dieren. Welke van onze adoptiedieren er dan zijn is nog niet 100% bekend. Maureen observeert ze momenteel. Zo’n drukke dag met bezoekers moeten ze wel aankunnen. Wel verheugen ons er al op!
foto’s van resp Zoe, Rebecca, Mandy
Deze 3 zaterdag gekomen honden komen van refugio Sierra Nevada in de buurt van het dorpje Padul, ook regio Granada. Ook Sierra Nevada helpen we al jaren. We delen van harte hetgeen zij schrijven:
La frase que más nos gusta: ‘quiero adoptar al que más lo necesite’ > De zin die we het leukst vinden: ‘ík wil degene adopteren die het het meest nodig heeft’
La que menos: ‘quiero que sea de tal raza, de tal tamano, con este carácter….’ > En het minst leuk: ‘ik wil dat hij/zij van dat ras is, van die maat, met dit karakter’
foto’s van resp Sauron Noble Maze Pokémon
Wij hopen op voldoende adopties, opdat we bovenstaande 4 honden van de Protectora in oktober kunnen laten komen. We zien wel verschillen met jaren terug. Het aantal buitenlandse adoptiehonden nam flink toe en mensen zijn gemiddeld beter op de hoogte. Natuurlijk, er zijn nog indianenverhalen over ziektes e.a. ellende en risico’s die adoptie mee zou brengen. Soms tonen ook dierenartsen vooroordelen en onkunde mbt ziektes (Leishmaniose bv.). Gelukkig zijn er ook genoeg met een open, objectieve benadering. Vele dierenziekenhuizen hebben op hun site deskundige, eerlijke informatie, waar hond en baasje bij gediend zijn, of het nu Nederlandse of buitenlandse dieren betreft.
foto’s van resp. Nara, Freek, Oskar, Tinka, Snoopy, Noah
En deze al lang(er) zittende lieverds zoeken ook nog een liefdevol plekje.
September 6 2022 Terugblik
Naast Luna (bericht hieronder) moesten meerdere Esperanza-baasjes dit jaar al afscheid nemen van hun dier. Wiefke en Bijou uit Roemenië. En Loes, Sophie, Binkie, Albi, Balu, alle 5 van Ladridos Vagabundos, bij Granada. Gisela > Gieske > Wiefke (boomerachtig cq iets van Tibetaanse terrier), uit een refugio bij Boekarest, zat dagen bij een bushalte, zwaar verwaarloosd. Onbekend verleden dus, zoals van velen. Ze ging 2 aug. 2017 naar Ede. Een topmatch. Vrouwtje Bep ging op cursus met haar, ze maakten flinke wandelingen en Wiefke liep los naast de fiets. Vond alle kinderen leuk. En iedereen vond haar leuk en wilde op haar passen. Helaas, zo’n vreselijke auto immuunziekte velde haar 24 febr. 2022. Wiefke was pas 6 - 7 jaar oud. Gelukkig ze 4.5 jaar goud.
Albi, geb. 2010, overleden 25 febr., ging 21 sept. 2012 naar Dordrecht. ‘Albi is een cadeautje’. ‘We hebben het liefste hondje van de wereld.’ Zo lief, rustig, sociaal, knuffelig. Buiten rende hij graag en kon watervlug zijn. In de camper op vakantie genoot hij. Helaas waren jaarwisselingen een crime, zo bang. Gelukkig zijn er vuurwerkvrije parken. In 2016 kwam Roemeense Lily, zijn zwarte lookalike. En hoewel Lily veel pittiger was, werd de bescheiden Albi haar beschermheer, als zij honden op straat eng vond.
Balu, geb. 2009, overleed zondag 15 mei, tumor in de milt. Hij leefde bij een sociaal zwakke familie met 18 honden en katten in een donker huis, gordijnen dicht. Een droom van een hond, van binnen en van buiten. Helaas moest hij na zijn 1e adoptie in Nijmegen weer verkassen. Maar 16 juni 2012, ong. 3 jaar toen, vond hij het geluk in Leusden. Balu en zijn nieuwe bazinnetje waren voor elkaar geboren: ‘hij heeft me enkel vreugde gebracht’. Balu genoot elk uur van de dag, niet in de laatste plaats van de prachtige vakanties in Frankrijk.
Blacky werd Binkie. Overleden 11-07-22, na gestage achteruitgang. Adoptie jan. 2013, toen ca 2. Hij leefde bij dezelfde familie als Balu. Moest alles leren: tuigje om, brokjes eten, aan de lijn …. Maar in wezen een lief, levendig hondje. Gelukkig kozen de nieuwe baasjes bewust een rescuehondje. Stap voor stap leerde hij veel en kwam tot rust. De komst van een maatje, Spaanse Chica, deed Binkie goed. Zijn as is uitgestrooid aan de zee bij Colijnsplaat waar hij vele uurtjes aan het strand genoten heeft.
Binkie voor het eerst buiten
Binkie en Chatet, daags voor de reis naar Nederland
Binkie en Chica
Gipsy werd Sophie. 4 jaar oud bij adoptie op 20 mei 2013. Overleden 04-04-22 aan nierfalen. In de refugio over het hek gegooid, maar in Oud Beijerland meer dan gewenst. Lief, aanhankelijk en enthousiast naar elke bezoeker. Mee op de boot en naar een restaurant.
in de refugio met kleine, zwarte Wina (ook van Esperanza)
Lula werd Loes. Overleden 26-08-22, geboren 2009, adoptie april 2012 in Hattem. Type jachthond, enthousiast en bruisend van energie en tegelijkertijd vrij onderdanig, zacht en rustig. Bazinnetje Tineke investeerde geduldig en haalde haar gouden karaktertje naar boven. Loes had een prachtig leven met fijne boswandelingen en fietstochten. Het laatste jaar was Loes blind en raakte ze op. Loes kwam in 2012 uit Spanje naar Nederland via Duitsland, waar we haar ophaalden samen met Balu e.a. honden.
Bijou, geb. 2011, mix Pekineesje, overleed 8 juli. Zat in febr. 2016 niet begrijpend onder een heg in Boekarest. Gedumpt. Groot buikgezwel. Een 3-ledige operatie volgde: hernia, grote borsttumor, sterilisatie. Helaas stond haar 1e lieve bazinnetje haar weer af ivm ziekte. 5 okt. 2016 ging ze naar nieuwe baasjes in Steenwijk, tegelijk met de Spaanse spring in het veld Tierri. 6 fijne jaren volgden. Ze begrepen dat de pittige, eigenwijze, ondernemende Bijou veel had meegemaakt en dus ook veiligheid nodig had. Ze genoot van aandacht, op schoot en in bed liggen. Bijou had meer kwalen en liep steeds moeilijker door haar forse artrose.
met redster Carmen
Augustus 19 2022 Rust zacht, lieve Luna
Alles en iedereen is eindig …. Gisteren ging Luna, 15,5 jaar. In mei 2021 in belabberde toestand afgegeven in de refugio, al 14 jaar, broodmager, darmontsteking, moest geopereerd aan mama-tumoren. De botte persoon die haar afgaf zei van niks te weten, haar nooit aan te raken. Dat bleek. Maureen, waar Luna 18 dec. aankwam, kon Luna nooit echt aaien, laat staan op schoot. Luna liep in hoog tempo rusteloos rond, continu met grote ogen om eten vragend. 11 jan. wezen breed en geriatrisch bloedonderzoek plus echo uit dat ze ook een grote niet operabele pancreas tumor had.
We besloten Luna niet ter adoptie te zetten, gunden haar rust, hoopten zo dat ze nog een tijdje goede zorg, respect en liefde zou mogen kennen. Gelukkig, dat werden nog 8 maanden. Met veel inzet van Maureen die het nodige puzzelde mbt supplementen, pijnstilling, medicatie. Nodig voor haar forse artrose e.a. (ouderdoms)klachten, maar niet goed voor dit type tumor. Onder narcose bij de echo was haar slechte gebit gelukkig al gesaneerd.
Metacam, Cholodin e.a. deden lange tijd hun werk. Luna hoorde en reageerde beter, kreeg meer rust, kwam op gewicht, genoot van wandelingetjes. En hechtte zich op haar manier echt aan Maureen. Zocht en volgde haar vaak. Relatief mooie maanden volgden. Tot de tumor het overnam, het eten er na een paar uur weer uit kwam, er niks meer door de darmen leek te gaan. Kleinere porties dag en nacht, Zymoral (enzymen die voor vertering zorgen) en Cerenia (braken stoppen) gaven nog even lucht. Toen was het op.
04 februari staat op onze site: ‘Luna raakt de kern van onze missie’: iedereen mag er zijn, oud, gebrekkig of wat dan ook. Geluk zit in kleine dingen. Gistermorgen maakte Luna haar laatste autoritje en wandeling met Maureen. Daarna is ze heel rustig ingeslapen.
Luna voelde zich thuis.
Dank voor je liefdevolle zorg, Maureen
Augustus 17 2022 Doeska is thuis
Doeska (site 30-07) is vrijdag 5 aug. opgehaald. De nieuwe baasjes waren extra kritisch gescreend op ervaring, stabiliteit/rust en verantwoordelijkheidsbesef. Doeska, de goedheid zelve, super met kinderen e.a. honden, zal nooit een aanvaring in de zin hebben. Maar ze heeft Stafford bloed en kan lomp zijn. Een onbekende hond of een kind kan dan verkeerd reageren. Een aanvaring zit soms in een klein hoekje. Dat vraagt baasjes die van nature alert zijn, signalen herkennen en begiftigd met verantwoordelijkheidsbesef.
We zijn meer dan geslaagd. Baasjes van rond de 60, in hun jeugd opgegroeid met honden, ook zelf naast de kinderen altijd een hond gehad, van nature gewend aan opletten en de hond nooit alleen bij kinderen laten. Rustige mensen met gezag en geduld, ofwel overwicht. Op basis van liefde en begrip. Ze gaan heel bewust voor een 2e kans dier. Hun recent overleden hond, mix Stafford-Labrador uit het asiel, kwam met flinke rugzak: ontredderd en bang. Dat is helemaal goed gekomen.
Ze zijn gewend ook buiten goed naar andere honden te kijken, te anticiperen. En zoals ze zeiden: wat doe je wel, niet, wanneer, dat went ook allemaal. Ze wonen aan de rand van een dorp vlakbij polder en rivier. Op sommige plekken kan Doeska los en zwemmen! Doeska houdt van water en de baasjes waren blij dat te horen. De berichten zijn mooi. Doeska gaat ook goed om met de klein- en de buurkinderen. Het lijkt of ze kinderen gewend is, schrijven ze.
Juli 30 2022 Griekse Noah en Nederlandse Doeska zoeken een fijne mand voor het leven
Noah kwam 18 juni in opvang. Een mooie mix met lange, ranke poten (beetje à la Eng. Setter x Border Collie), 60 cm., geb. dec. 19. Maureen ving hem al eerder op voor Gaia Dogs. Ze vroegen ons Noah over te nemen. Hij was lang geplaatst in België, maar het ging steeds slechter. In Griekenland groeide hij op met enkel nestgenoten. Kende geen andere honden. M.n. grote honden vond hij eng. Hoewel Noah op zich contact met honden wel leuk vindt, als hij ze kent. Zeker kleinere. In de grote opvangroedel gaat het prima. De adoptanten bedoelden het goed, maar hebben dit aspect wrsch. onderschat. Ondanks uitgebreide informatie en waarschuwing was hun omgeving qua honden passeren niet rustig genoeg. Het uitvalsgedrag verergerde. We zoeken dus nu een nieuw plekje, rustig qua honden. Dan zal een baasje met geestelijk overwicht hem hopelijk weer goed op de rails krijgen.
Noah is rustig, aanhankelijk en gezellig. Ook speels, zowel met speeltjes als met zijn hondenmaatjes. Hij wandelt ook graag, kan mee in de auto. Hij kan zowel als hond alleen als bij een andere hond. Wat zou het fijn zijn, als deze lieve hond nu zijn definitieve, stabiele thuis vindt.
10 juni arriveerde Doeska, een Ned. herplaatser, 54 cm., geb. nov. 16. Door omstandigheden zat ze met een ander teefje veel te lang alleen en in een bench. Daarom besloten we te helpen. Doeska is een lieve, sociale hond die niet uitvalt op straat, maar wel graag naar alle honden en mensen toe wil. Herder x Stafford volgens haar paspoort, dus wel sterk. Maar opvangvrouwtje Maureen kan goed met haar wandelen. Ze mag los op rustige plekken.
De vriendelijke, gezellige Doeska kan traplopen, deuren openen en ligt graag op de bank. Ze kan (na gewenning natuurlijk) een paar uur alleen zijn en maakt niks stuk. Ze ligt erg goed in de roedel, is speels met de honden en met speeltjes. Toch moeten baasjes zich bewust zijn van de staffie kant en haar niet zomaar loslaten in bv. een hondenlosloopgebied. Ze heeft soms net als de gemiddelde labrador weinig oog voor persoonlijke ruimte van een hond wat bij eerste kennismaking tot conflict kan leiden. Maar leuk en lief dat ze is!
Juli 25 2022 Nog een keer Freek en Nara. Een setje om te zoenen
Niet alleen boezemvrienden, maar allebei ook zo lief. We gunnen het deze 2 schatten van honden zo samen te kunnen blijven. Wie o wie….
Juli 23 2022 7 boerenfoks poten op 1 buik: Freek en Nara, ons zoveelste driepotertje
Naast langzitters Snoopy, Oskar, Tinka wachten deze 4 nog op een baasje: Nara (laatste van de 8 honden van 7 mei) en Freek, Doeska, Noah (3 herplaatsers via, via, niet van Esperanza). Pup Freek en puber Nara, resp. Ned. en Spaanse boerenfoks (bodeguero) zijn dikke mik. Ze genieten zo van elkaar, dat je stiekem droomt van gezamenlijke plaatsing.
Freek (geb. 07 maart 2022), Ned. herplaatser, sinds 3 juli in opvang, miste door omstandigheden socialisatie. Gelukkig nog in beperkte mate. Dit lieve, onzekere dier heeft veel steun aan een sociale hond. Dan durft hij bv. wel kennis te maken met onbekenden. Met de roedel loopt hij goed los en negeert fietsers. Inmiddels groeit hij door, tilt zijn poot al een stukje op bij plassen en verloor 19 juli de 1e hoektand. Hij kauwt nu meer, helaas ook in de picknicktafel samen met dikke vriendin Nara. Freek is een mooi en dankbaar opvoedproces voor mensen die het ras snappen en tijd hebben voor socialisatie en opvoeding.
Freek en Noah lekker pup zijn
Samen bietsen
Driepootje Nara (geb. april 21) is nog een onzekere puber, maar zo lief, super leuk, aanhankelijk. Ondanks haar pijnlijke verleden. In de refugio gemaakte foto’s toonden een zeer onkundige (netjes gezegd!) operatie een half jaar eerder. Nara leed. Enige uitweg: amputatie. Bij vrijwilligster Rafi thuis herstelde ze. In huis was ze rustig, genoot van zorg en liefde, werd graag gekroeld. Buiten zag Rafi een levendig dier dat graag rent en mensen begroet. Zo is ze ook in Smilde. Blije knuffel, speels met andere honden. Wel echt puber: hapt, knaagt, speelbijt graag: in tuinbank, benchkleedjes, achterpoten, vingers. Maar zo’n leuke, lieve meid. En verknocht aan Freek dus.
Het gemis van een poot zegt 0,0 over levensgeluk. Dan zien we aan onze vele gelukkig geplaatste driepootjes. Hier 3 van hen:
Alfie adoptie mei 2020 Kenna adoptie oktober 2015 Rayo adoptie januari 2019
Juli 17 2022 Shyla en Cebra,
Hoog tijd ook deze 2 mooie adopties te vermelden. Maltezertje Shyla, geb. okt. 19, Ned. herplaatsertje (zie site 18 april), vond snel een thuis, in Nieuwegein op 25 april. We vonden precies de baasjes die Shyla gelukkig maken: zelden alleen en lekker spelen. Ze hadden eerder al 3 Maltezertjes en zijn dolblij met haar. Het zijn mensen met inzicht die genieten van de gezellige aanwezigheid van een speels dier en van de wandelingen.
Shyla mocht in een mandje naast hun bed slapen en voelde zich gelijk veilig en relaxed. De dierenarts was even een beetje spannend, maar ze onderging het prima verder. Shyla is helemaal gezond. Ze geniet van haar nieuwe speeltjes en bietst met regelmaat een koekje. Na haar eerste levensjaren met baaswisselingen is Shyla nu in veilige haven.
Cebra (site 3 maart), geb. nov. 19, aankomst Ned. 18 dec., ging 7 mei naar Nieuwerkerk a.d. IJssel. Dat ging veel minder vlot. Geen reacties met de juiste insteek en omstandigheden. Dwz. uitgaan van een rescue achtergrond, dus blijdschap ontlenen aan de weg van het dier en daarin liefdevol meebewegen. Ze kwam uit het dodingsstation, was ontredderd en verstijfde nog lange tijd bij optillen. Veel was haar onbekend, dus vermoedelijk geïsoleerd geleefd. Snapte niks van speeltjes, verlatingsangst, kon niet alleen slapen. Niet plassen en poepen aan de lijn. Dan is een tuin handig.
Bij Maureen ontwikkelde ze zich wel enorm. En toen kwam de juiste reactie. Van iemand die uit zich zelf alles benoemde wat je mensen soms met moeite aan inzichten probeert bij te brengen. Iemand met hondenervaring, veel kennis van training, consequent zijn, maar alles op basis van geduld en liefde. Iemand die beseft dat opbouw van een veiligheidsgevoel nr 1 is, dat je in het begin geen eisen stelt, maar juist in die fase ook spelenderwijs veel kunt aanleren, alles in het tempo van de hond. Iemand die wandelen en snuffelen belangrijk vindt, maar ook het zelf bezig zijn met je dier. Die ook totaal geen kant en klare hond hoeft. Een waardevol pakket aan ervaring en instelling, juist voor Cebra die niet alleen een flinke impact van haar ervaringen meedraagt, maar daarbij ondernemend is en soms een felle terrierkant toont, zo bleek naarmate ze zich veiliger ging voelen.
Cebra is nu een paar maanden thuis en het gaat voorspoedig. De fitte, sportieve baasjes wandelen dagelijks met haar aan de IJssel en in de auto ben je zo in het Hitbos
Juli 12 2022 Nummer 6 en 7, Aine (Muisje, Uga) en Svenja, hebben ook hun gouden mandje gevonden.
Kleine Podenco Aine, 3 jaar, ging 24 juni naar het verre Hulst. Bij baasjes die haar koesteren ipv te dumpen, zoals de Spaanse jagers. Ze waren al begaan met het wrede lot dat vele Podenco’s en Galgo’s treft. Maar adoptie direct uit Spanje vonden ze riskant. Toen zagen ze Aine, in opvang bij een geweldig gezin in Lippenhuizen: Muisje gedoopt door de kinderen. Nu met de mooie Spaans naam Uga. Uga is een droomhondje. Zo lief, wil enkel pleasen, gek op knuffelen, wil er heerlijk bij zijn. Maar ook actief. En staat er een autodeur open, dan ligt ze erin.
De nieuwe baasjes, voorzichtige en zorgzame mensen, wandelen en fietsen graag . Ze wonen gelukkig in een rustige streek. Uga is niet bang voor verkeer, maar kende enkel een landelijke omgeving. Wandelen in de polder en op de zeedijk langs de Schelde is perfect voor haar. Als ze wat vertrouwder met elkaar raken, zal ze daar binnenkort vast en zeker heerlijk los kunnen lopen.
De baasjes boekten een overnachting in een B&B voor kennismaken en ophalen. De kennismaking met Uga, waarbij wij ook aanwezig waren, verving huisbezoek vooraf: 2 x Friesland-Hulst (huisbezoek door ons en daarna ophalen door de baasjes) is wel heel veel autobrandstof. We gaan later nog eens op nabezoek, als we toch die kant op moeten. Vooraf hadden ze al foto’s gestuurd van zichzelf, huis en tuin. Voordeel was ook dat ze nu de volgende morgen lekker vroeg konden vertrekken en in Hulst nog een mooi stukje dag voor de boeg hadden om Uga haar nieuwe wereld te laten verkennen.
Svenja, mix jachthond van ong. 5.5 jaar, ook van refugio Sierra Nevada, zat met elektradraad vastgebonden aan hek. Zwaar verwaarloosd, o.a. een kolossale buikhernia waar 2 operaties voor nodig waren.
Svenja is aanhankelijk, lief en sociaal, maar wel getekend. Kromp aanvankelijk bij Maureen ineen bij gooien van een speeltje en was bang voor de stofzuiger. Ze wandelt graag, maar is verder rustig en niet super actief.
Svenja woont in Stadskanaal. Een rustig buurtje met super tuin. Haar bazinnetje vindt haar vanaf dag 1 fantastisch en legt geen enkele druk. Svenja mag zijn die ze is, in alle rust en ruimte acclimatiseren, vertrouwen opbouwen. Resultaat: al na een week durfde ze al haar behoeftes buiten aan de lijn te doen tijdens het wandelen. Ook een goed teken: ze eet als een paard. En in de tuin geniet ze buitensporig. Kuilen graven is heel leuk!
Het bazinnetje heeft alles voor haar over. Voor Oud en Nieuw is al een vuurwerkvrij huisje in Ommen gehuurd.
Onze Rafa had bij huisbezoek de bank al goedgekeurd.
Aan wie ligt een mislukte adoptie?
Aan wie ligt een mislukte adoptie? Aan de hond? Aan de baasjes? Aan (de procedure van) Esperanza? Zeg het maar. Laten we in elk geval nooit generaliseren.
Op onze website staat ook een artikel over opvoeden van een hond. Klik hieronder op de zwarte knop